Operacje żylaków we Wrocławiu

Choć na kondycję żył ogromny wpływ mają procesy starzenia, żylaki w młodym wieku nie są już rzadkością. Takie zmiany naczyniowe uznaje się za jedną z chorób cywilizacyjnych XXI wieku. Ich powstawaniu sprzyjają praca stojąca i brak aktywności fizycznej. Czy warto zdecydować się na usuwanie żylaków? Jak inaczej można z nimi walczyć? Zamiast szukać pomocy u lekarza pierwszego kontaktu, od razu sięgnij po wiedzę ekspercką! Umów wizytę w klinice Flebetica, a doświadczeni specjaliści od zdrowia żył – flebolodzy – wskażą metodę leczenia żylaków, która najlepiej sprawdzi się w Twoim przypadku.

Flebetica – leczenie, operacje i usuwanie pajączków i żylaków we Wrocławiu, Polanicy-Zdroju i Kłodzku

Flebetica jest kliniką specjalizującą się w leczeniu chorób żył i usuwaniu żylaków. Proponujemy naszym pacjentom kompleksową diagnostykę i małoinwazyjne rozwiązania z zakresu chirurgii naczyniowej. Bazujemy na nowoczesnych metodach, których skuteczność została wielokrotnie potwierdzona w praktyce medycznej, a rezultaty są nie tylko wyraźnie widoczne, ale również długotrwałe. Jako specjaliści o wieloletnim doświadczeniu indywidualnie rozpatrujemy każdy przypadek kliniczny i realizujemy kompleksowy plan leczenia, wykorzystując przy tym sprzęt najnowszej generacji. Dlatego nasze gabinety zlokalizowane we Wrocławiu, Świdnicy, Polanicy-Zdroju i Kłodzku cieszą się dużą renomą i zaufaniem pacjentów. Szukasz lekarza, który profesjonalnie oceni stan Twoich żył i pomoże uporać się z żylakami? Flebetica jest miejscem, w którym znajdziesz rozwiązanie swoich problemów.

Czym są i jak wyglądają żylaki?

Żylaki są zmianami naczyniowymi, które wiążą się z nadmiernym poszerzeniem i wydłużeniem żył powierzchniowych bądź głębokich oraz zmianą ich przebiegu z prostego na kręty. Żylaki widać pod skórą w postaci niebieskofioletowych, najczęściej uwypuklonych naczyń krwionośnych. Mogą układać się liniowo lub przybierać inny kształt, np. drzewkowaty, pajączkowaty (promienisty), grudkowy. Ze względu na pochodzenie dzielą się na żylaki pierwotne, o podłożu innym niż chorobowe, np. genetycznym, oraz żylaki wtórne, będące powikłaniem zakrzepicy lub niewydolności żył głębokich.

Żylaki na nogach i nie tylko – najczęstsze obszary występowania

Tendencję do powstawania żylaków przejawiają w szczególności żyły kończyn dolnych. Żylaki nóg powstają wzdłuż łydek, na tylnej części ud i w zgięciu kolanowy. W tych lokalizacjach mogą dawać różne uciążliwe dolegliwości, np. bóle nóg (nasilające się podczas chodzenia), uczucie ciężkich nóg, mrowienie, drętwienie i obrzęk kostek lub całych podudzi. Zaawansowana choroba żylakowa sprawia, że na nogach pojawiają się rozległe przebarwienia, wypryski, zmiany troficzne w postaci nieodwracalnych obrzęków i ścieńczenia skóry, a nawet owrzodzenia. Żylaki kończyn dolnych szczególnie często występują u osób wykonujących pracę fizyczną, która wymaga długotrwałego przyjmowania pozycji stojącej lub siedzącej, a także pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i nadwagą. Kluczowym badaniem wykorzystywanym w diagnostyce żylaków nóg jest ultrasonografia z efektem Dopplera, czyli USG dopplerowskie.

Niewydolność żylna i wywołane nią zmiany żylakowe potrafią jednak uwidaczniać się nie tylko na nogach, ale również w innych, mniej specyficznych obszarach, np. okolicach intymnych. Żylaki odbytu, czyli hemoroidy, dają dokuczliwe objawy w postaci bólu i krwawienia podczas wypróżniania. U kobiet rozwijają się również żylaki krocza, wzgórka łonowego oraz warg sromowych. Mają one związek z uciskiem na naczynia krwionośne towarzyszącym m.in. endometriozie, zespołowi policystycznych jajników i podwyższonemu poziom żeńskich hormonów płciowych w czasie ciąży. U mężczyzn z kolei – na skutek uszkodzenia lub dysfunkcji zastawek, a w efekcie cofania się krwi w poszerzonych żyłach jądrowych – powstają żylaki powrózka nasiennego, jąder i moszny.

Czy istniejące domowe sposoby na żylaki są skuteczne?

Ani w przypadku żylaków okolic intymnych, ani żylaków nóg leczenie domowe nie przynosi trwałego rezultatu. Istnieją co prawda naturalne sposoby, które działają prewencyjnie, czyli zapobiegają formowaniu się żylaków, jednak nie cofną one powstałych już zmian. Metody skierowane na eliminację samych objawów – jeśli dają jakikolwiek efekt – przynoszą tylko tymczasowe i najczęściej nieznaczne zmniejszenie widoczności żylaków. Po zakończeniu ich stosowania problem powraca. 

Aby całkowicie pozbyć się żylaków, należy zlikwidować przyczynę dysfunkcji żył, co wymaga przeprowadzenia szczegółowej diagnostyki i szerszego spojrzenia na różne aspekty kliniczne schorzenia. Nieoceniona jest tu perspektywa flebologa, który ma interdyscyplinarną wiedzę na temat etiologii chorób żył. Na dłuższą metę nie warto pokładać nadziei w domowych miksturach ani doraźnych środkach bez recepty, takich jak maści, żele i kremy z wyciąg z kasztanowca, hesperydyną, diosminą czy rutozydem. Zalecane często przez lekarzy pończochy uciskowe na żylaki, które są do kupienia w aptekach, poprawiają co prawda przepływ krwi w żyłach, dzięki czemu jedynie łagodzą przebieg choroby żylakowej. Kompresjoterapię można wykorzystać jako środek dodatkowy, a nie samodzielną metodę leczenia żylaków, np. u ciężarnych, kobiet w połogu, osób po operacji usunięcia żylaków i leczących się z powodu przewlekłej niewydolności żylnej.

Kiedy wskazane jest leczenie żylaków nóg metodą laserową, a kiedy operacyjną?

Zabiegowe leczenie żylaków to najczęściej skleroterapia, laseroterapia albo usunięcie chirurgiczne. Laserowe leczenie żylaków jest jedną z najnowocześniejszych metod chirurgii naczyniowej, która według szacunków można wykorzystać u około 75% osób borykających się z tym problemem, nawet jeśli zmiany przybrały już zaawansowaną postać, np. owrzodzeń żylakowatych. Laser stanowi bardzo dobrą alternatywę dla skleroterapii, czyli zamykania naczyń preparatem obliterującym wprowadzanym do światła żyły za pomocą strzykawki z igłą. Skleroteroterapia, traktowana jako leczenie pierwszego rzutu, może być zastąpiona laseroterapią m.in. u pacjentów, którzy woleliby uniknąć zabiegu z użyciem igły. Najczęściej jednak ma zastosowanie wówczas, gdy skleroterapia kończy się niepowodzeniem. Przeciwwskazaniami do zabiegu laserowego leczenia żylaków są m.in. mocne skręcenie żył na długim odcinku, zaburzenia krzepnięcia krwi, a także zakrzepica żył i ich niedrożność. 

Kiedy zmiany naczyniowe są rozległe, a sploty żylaków duże, laseroterapia może okazać się niewystarczająca. Wówczas pozostaje chirurgiczne leczenie żylaków, czyli usunięcie niewydolnych żył. Rozwiązanie to jest brane pod uwagę w ostatniej kolejności, choć taka operacja nie generuje znacznego ryzyka powikłań. Przeprowadza się ją w warunkach ambulatoryjnych, przy wykorzystaniu znieczulenia miejscowego lub ogólnego.

Jak przebiega i ile trwa operacja usuwania żylaków? Miniflebektomia we Flebetice

W naszej klinice operacja żylaków kończyn dolnych jest możliwa do wykonania w formie mniej inwazyjnej niż standardowy zabieg chirurgiczny. Miniflebektomia to metoda, która pozwala pozbyć się nawet bardzo dużych zmian naczyniowych. Taka operacja na żylaki często staje się częścią procedury hybrydowej, polegającej na łączeniu różnych technik, np. chirurgii i laseroterapii. Polega na wykonaniu niewielkiego (1–3 mm) nacięcia skóry i usunięcia żyły za pomocą małego haczyka chirurgicznego, bez naruszania sąsiadujących tkanek. Nacięcie goi się szybko i samoistnie, najczęściej nie wymaga zakładania szwów. Po wykonaniu operacji żylaków nóg metodą miniflebektomii już następnego dnia można wrócić do normalnej aktywności. Zabieg trwa 30–60 minut. Po jego zakończeniu lekarz zakłada pacjentowi opaskę uciskową i zaleca jej noszenie przez 14–30 dni. 

Żylaki w ciąży – czy można je leczyć?

Leczenie żylaków u kobiet ciężarnych jest utrudnione, ponieważ ciąża to bezwzględne przeciwwskazanie do wykorzystywania metod zabiegowych (rozważa się je tylko w szczególnych przypadkach). W czasie ciąży trzeba liczyć się również z ograniczeniami dotyczącymi stosowania środków farmakologicznych z uwagi na ryzyko negatywnego oddziaływania lekarstw na płód. Podjęcie kompleksowego leczenia żylaków jest zatem rekomendowane dopiero po zakończeniu ciąży.